آنگاه که با دید مذهبی به مرگ می نگرم ، لحظه ایست بس ترسناک و دوست نداشتنی ، لحظه ای که بعد از گذران این همه مصیبت دنیوی، باید در جای دیگر ادامه اش را بروی ، یا به رود روان و درخت سیب و حوری های دلربا برسی یا به آتش و تعفن و عذاب آخرت، که انگار به خواسته خودت زندگی را انتخاب کردی که ادامه اش را طلب کنی!
و آنگاه که با دید منطقی و انسانی به مرگ می نگرم ، لحظه ایست قابل پذیرش و دوست داشتنی ، لحظه ی پایان تحمل یک عمر جبر و سختی و تجربه و آرامش ابدی که نه در بهشت و جهنم که در هیچ جا
و آنگاه که با دید منطقی و انسانی به مرگ می نگرم ، لحظه ایست قابل پذیرش و دوست داشتنی ، لحظه ی پایان تحمل یک عمر جبر و سختی و تجربه و آرامش ابدی که نه در بهشت و جهنم که در هیچ جا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر