راستی به چرخه ی زندگی آدما فکر کردی،بدنیا میان ، روزها رو یکی پس از دیگری می گذرونند ، می خونند ، یاد می گیرند ، تجربه کسب می کنند ، بزرگ می شن ، عاشق می شن ، ازدواج می کنند ، بچه دار می شن کلی نگرانی و اضطراب برای بزرگ شدن بچه و امیدوار به اینکه در دوران پیری کسی دورو ورشون هست ، اما اکثرا تنهای تنها می میرن و این دوره ی تسلسل تا ابد طی میشه ، چه درد ناک ، احساس می کنم نمی خوام همگام با این سنت پیش برم.
